Dz.U.04.7.62
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI1)
z dnia 31 grudnia 2003 r.
w sprawie warunków i sposobu pilotowania pojazdów oraz wysokości opłat
(Dz. U. z dnia 19 stycznia 2004 r.)
Na podstawie art. 129 ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 515, z późn. zm.2)) zarządza się, co następuje:
§ 1. 1. Rozporządzenie określa:
1) warunki i sposób pilotowania przez Policję pojazdów, których wymiary, masa lub naciski osi przekraczają dopuszczalne wielkości;
2) wysokość opłat za pilotowanie uiszczanych przez właścicieli lub posiadaczy pilotowanych pojazdów.
2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:
1) ustawa - ustawę z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym;
2) pojazd nienormatywny - pojazd lub zespół pojazdów, którego masa, naciski osi lub wymiary wraz z ładunkiem lub bez ładunku są większe od dopuszczalnych, przewidzianych dla danej drogi w przepisach określających warunki techniczne pojazdów oraz określonych w art. 61 ust. 6, 8 i 10 ustawy; dotyczy to również kolumny pojazdów nienormatywnych;
3) pilotowanie - zespół czynności wykonywanych na drodze, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa ruchu podczas trwania przejazdu pojazdu nienormatywnego;
4) organizator transportu - osobę fizyczną lub osobę prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, przygotowującą i przeprowadzającą przejazd pojazdu nienormatywnego;
5) zezwolenie - zezwolenie na przejazd pojazdu nienormatywnego, o którym mowa w art. 64 ust. 1 ustawy.
§ 2. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do pilotowania nienormatywnych pojazdów straży pożarnej biorących udział w akcjach ratowniczych oraz należących do Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Straży Granicznej pojazdów specjalnych, używanych do celów specjalnych, oraz pojazdów używanych w związku z przewozem pojazdów specjalnych.
§ 3. 1. Pojazd nienormatywny powinien być pilotowany przez Policję, jeżeli spełniony jest przynajmniej jeden z niżej wymienionych warunków:
1) szerokość jezdni, na trasie przejazdu pojazdu nienormatywnego, wraz z poboczem posiadającym ten sam rodzaj konstrukcji nawierzchni co jezdnia, pozostawiona dla przeciwnego kierunku ruchu na jezdniach dwukierunkowych lub dla tego samego kierunku ruchu na jezdniach jednokierunkowych, jest mniejsza niż 2,5 m;
2) długość pojedynczego pojazdu lub zespołu pojazdów przekracza 40 m;
3) łączna długość pojazdów pilotowanych przekracza 120 m.
2. Pilotowanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie jest wymagane, jeżeli szerokość określona w tym przepisie występuje na krótkich odcinkach i jest tam zapewniona niezbędna widoczność drogi, gwarantująca bezpieczny przejazd.
§ 4. 1. Opłatę za pilotowanie ustala się w wysokości kosztów rzeczywistych poniesionych przez komendy wojewódzkie Policji biorące udział w zabezpieczeniu przejazdu pojazdu nienormatywnego.
2. Koszty rzeczywiste, o których mowa w ust. 1, obejmują koszty osobowe i eksploatacyjne pojazdów Policji, które oblicza się od wyjazdu pojazdu policyjnego z jednostki do jego powrotu, po zakończeniu pilotowania.
3. Wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, stanowi suma stawek godzinowych czasu służby policjantów biorących udział w pilotowaniu pomnożonych przez czas służby policjantów uczestniczących w pilotowaniu oraz suma kilometrów przebytych przez wszystkie pojazdy użyte do pilotowania pomnożona przez normatywną stawkę wydatków eksploatacyjnych poniesionych na jeden kilometr.
§ 5. 1. O potrzebie pilotowania pojazdu nienormatywnego przez Policję należy zawiadomić:
1) komendanta wojewódzkiego Policji, właściwego ze względu na miejsce rozpoczęcia pilotowania przez Policję, gdy trasa pilotażu policyjnego przebiega przez teren jednego lub dwóch województw;
2) Komendanta Głównego Policji, gdy trasa pilotażu policyjnego przebiega przez więcej niż dwa województwa.
2. Zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje w formie pisemnej organizator transportu w terminie nie krótszym niż 7 dni przed planowanym rozpoczęciem przejazdu pojazdu nienormatywnego.
3. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać:
1) nazwę, adres, numer telefonu (telefaksu), statystyczny numer identyfikacyjny REGON, numer identyfikacji podatkowej NIP;
2) liczbę pojazdów, które będą pilotowane;
3) długość każdego pojazdu nienormatywnego, jego szerokość, wysokość i rzeczywistą masę całkowitą;
4) rodzaj przewożonych ładunków;
5) numery rejestracyjne pojazdów nienormatywnych;
6) numer telefonu kontaktowego osoby prowadzącej transport;
7) kopię lub odpis zezwolenia na przejazd każdego pojazdu;
8 ) harmonogram przejazdu po wyznaczonej trasie;
9) upoważnienie do wystawienia przez komendę wojewódzką Policji faktury dotyczącej opłaty, o której mowa w § 4, bez podpisu odbiorcy.
4. Harmonogram, o którym mowa w ust. 3 pkt 8, podlega uzgodnieniu z właściwym komendantem Policji określonym w ust. 1 i powinien zawierać:
1) miejsca, adresy, daty i godziny rozpoczęcia oraz zakończenia pilotowania;
2) godziny przejazdu przez większe miasta i granice województw;
3) numery dróg oraz nazwy ulic w miastach wyszczególnionych w zezwoleniu, po których będzie odbywał się przejazd;
4) miejsca, adresy i czas planowanych postojów.
§ 6. 1. Do pilotowania Policja używa oznakowanego pojazdu samochodowego.
2. Policyjny pojazd pilotujący porusza się w odległości nie mniejszej niż 40,00 m przed pojazdem nienormatywnym; w przypadku użycia drugiego policyjnego pojazdu pilotującego porusza się on za pojazdem nienormatywnym.
3. Ze względu na warunki lokalne dopuszcza się zmniejszenie odległości określonej w ust. 2.
4. W szczególnych przypadkach, w tym ze względu na znaczną długość lub szerokość pilotowanej kolumny pojazdów nienormatywnych, pilotowanie może odbywać się przy użyciu dwóch lub więcej policyjnych pojazdów pilotujących. Decyzję w tej sprawie podejmuje właściwy miejscowo komendant wojewódzki Policji.
§ 7. 1. Pilotowanie pojazdu nienormatywnego nie może się odbywać, jeżeli:
1) przejazd może spowodować zagrożenie bezpieczeństwa ruchu bądź istotne jego utrudnienie, wynikające z warunków panujących na planowanej trasie;
2) organizator transportu nie spełnił warunków, o których mowa w § 5;
3) niespełniony jest którykolwiek z warunków określonych w zezwoleniu.
2. Po ustaniu okoliczności, o których mowa w ust. 1, pilotowanie pojazdu nienormatywnego może się odbyć w innym terminie. Przepisy § 5 stosuje się odpowiednio.
3. W przypadku powstania w trakcie pilotowania nieprzewidzianego istotnego utrudnienia w ruchu lub zagrożenia jego bezpieczeństwa przejazd należy przerwać. Decyzję o tym podejmuje policjant wykonujący pilotaż w porozumieniu z dyżurnym właściwej miejscowo komendy wojewódzkiej Policji.
4. Po uzyskaniu informacji o ustaniu przyczyn, które spowodowały przerwanie pilotowania, decyzję o terminie wznowienia przejazdu transportu pilotowanego przez Policję podejmuje:
1) dyżurny właściwej ze względu na miejsce postoju komendy wojewódzkiej Policji, jeżeli trasa przejazdu przebiega przez teren jednego lub dwóch województw;
2) dyżurny Komendy Głównej Policji, jeżeli trasa przejazdu przebiega przez teren więcej niż dwóch województw; jeżeli czas przerwy jest nieznaczny, decyzję może podjąć dyżurny, o którym mowa w pkt 1.
§ 8. Postój pojazdów nienormatywnych powinien odbywać się poza jezdnią i poboczem drogi.
§ 9. Straż Graniczna, przy wjeździe pojazdów nienormatywnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, kontroluje posiadanie przez organizatora transportu zezwolenia oraz spełnienie warunków w nim określonych.
Fotki:
źródło i więcej zdjęć na
http://bf3-pikos.de/impressum.htm