Cytuj: Hiob a jaktam Twoje volvo, zrobiles jakies ciekawe zmiany w ostatnim czasie? …
Nie, w zasadzie mam wszystko tak, jak mi pasuje. Jedyna zmiana to drugi inwertor prądu. Teraz mam jeden podłączony do oryginalnych akumulatorów ciężarówki i schowany w schowku, tam gdzie zawsze był, a drugi podłączony do dodatkowych akumulatorów, jest w kabinie za siedzeniem pasażera. Albo raczej za miejscem, gdzie było siedzenie pasażera, bo samo siedzenie jest w domu w garażu.  Zrobiłem tak by po pierwsze inwertor był blisko akumulatora i by nie trzeba było stosować długich kabli, po drugie bym nie miał problemu, jak by jeden inwertor padł. Mam sporo urządzeń na 120V w aucie i niektóre są mi niezbędne, jak teraz mam tu też biuro. Drukarka, skaner, laptop - to wszystko potrzebuje inwertora do zmiany napięcia. Po trzecie, gdy parkuję dłużej i np. potrzebuję coś zeskanować, a akumulatory dodatkowe są już wyczerpane, nie muszę odpalać silnika, podłączać je i czekać, aż się podładują, ale mogę włączyć drugi inwertor i do niego podłączyć skaner.
Cytuj: Zauważyłem, że na srebrnym pickupie przednie boczne szyby są przyciemnione. Jest to dozwolne ?
Każdy stan ma inne przepisy, ale w wielu jest to dozwolone. W moim stanie można je tylko nieznacznie przyciemnić i w sklepach z akcesoriami samochodowymi zazwyczaj jest informacja, czy taki odcień jest dopuszczalny w bocznych przednich szybach samochodu. Inne stany mają dużo bardziej liberalne przepisy, zwłaszcza te, gdzie jest ostre słońce. W Arizonie na przykład widuje się samochody, które mają z wyglądu zupełnie czarne wszystkie boczne szyby.
Cytuj: Wydaje mi się, że zmieniłeś aparat. Mam racje? Chyba że te zdjęcia to efekt pogody.
Tak, choć już dość dawno. Na fotosiku zazwyczaj jest przy zdjęciu informacja jakim aparatem robione jest zdjęcie. Teraz mam Casio, poprzednio robiłem Nikonem. Nikon chyba robił ładniejsze zdjęcia, kolory były jakby głębsze i pełniejsze, ale Casio ma inne zalety. Przede wszystkim włącza się ze trzy razy szybciej, a to dla mnie bardzo ważne. Jak coś zauważę interesującego jadąc, to zanim się Nikon włączył, byłem już pół mili za tym miejscem. Casio w sekundę jest gotowy do strzału. Po drugie Casio ma akumulatorek, który mogę ładować, Nikon wymagał baterii. Przy robieniu takiej ilości zdjęć, jak ja pstrykam (na forum trafia może 1%) to jest istotna zaleta, że nie trzeba wydawać pieniędzy na baterie. Poza tym Casio ma większy wyświetlacz, ale to już nie jest takie istotne. Lepiej widać, co się fotografuje, ale trudniej trzymać aparat jedną ręką. Nikon był zdecydowanie poręczniejszy i łatwiej się go trzymało w jednej ręce. Na razie jednak Nikon jest w domu, a w trasę jeździ ze mną Casio.
Cytuj: … czy według Ciebie na chwile obecna bez zadnych kontaktow itp (oprocz znajomych ,lecz nie siedzacych w dziedzinie transportu) mam jakies szanse na udany start w transporcie z włąsna dzialalnoscia "za wielka woda" ?
Nie wiem, co masz na myśli: Jazdę własną ciężarówką, czy kupno kilku aut i zatrudnienie kierowców, czy też szukanie ładunków dla innych? Ale nie istotne co planujesz, masz takie same szanse na sukces jak każdy inny. Pewno, że temu, co zaczyna „z zewnątrz” jest trudniej, niż np. młodemu człowiekowi, którego tata jeździ całe życie i on się od lat przygląda temu. Ale jak ktoś ma w tym kierunku „smykałkę” to sobie poradzi. Jedna tylko uwaga: Ta dziedzina biznesu jest mało opłacalna. Wielkie firmy transportowe działają „na zero”, albo mają co najwyżej kilkuprocentowe zyski. To nie jest dziedzina biznesu, którą bym polecał moim dzieciom, czy komukolwiek innemu. Ja jeszcze nie widziałem kogoś, kto się dorobił majątku na truckerstwie, ale widziałem całkiem sporo rodaków z mojego pokolenia emigracyjnego, którzy dorobili się milionów na budowaniu domów, czy remontowaniu starych budynków apartamentowych (odpowiednik polskich bloków mieszkalnych) i odsprzedawaniu indywidualnych mieszkań. Znam kogoś, kto został stolarzem i produkuje szafki kuchenne, innych paru ma firmy sprzątające w sklepach- wszyscy oni lepiej na tym wyszli od kierowców.
Cytuj: Drugie mam pytanko moze takie bardziej osobiste,Czy jesli moglbys cofnac czas o te pare latek wstecz ,poraz kolejny podjął bys decyzje o wyjezdzie na stale do Stanow ?
W życiu nie zawsze jest tak, że się do końca i w pełni świadomie podejmuje tego typu decyzje. Życie najczęściej nas zaskakuje i patrząc wstecz sami się dziwimy jak to się stało, że jesteśmy w takim, a nie innym miejscu. Każdy człowiek chyba coś by zmienił w swoim życiu, jakby wiedział 10, czy 20 lat temu to, co teraz wie. Dlatego nie da się odpowiedzieć na Twoje pytanie. Na pewno nie żałuję wyjazdu, ale jak ja wyjeżdżałem to nikt nawet nie przypuszczał, że za naszego życia doczekamy się upadku komunizmu, wolnej Polski, członkostwa w UE. Ja po wyjeździe dostałem azyl polityczny w Austrii, ale by go zaakceptować musiałbym się zrzec polskiego obywatelstwa, a to było dla mnie nie do zaakceptowania. Ale jakbym wiedział, że za dwadzieścia parę lat Polska i Austria będą państwami o równych prawach w Unii Europejskiej, być może zostałbym w Austrii. Ale nie ma co gdybać, bo tak podchodząc do życia można by zwariować. Cieszę się, że tu jestem, ale myślę, że gdybym teraz miał 24 lata, szukałbym dobrej pracy w Polsce, albo w jednym z krajów Unii i nie zdecydowałbym się na wyjazd do USA.
Cytuj: … czy Twoj nick HIOB został uzyty w tym stopniu ze tez uwazasz ze jestes człowiekiem ,tutaj na ziemi cierpiacym ? a moze jak tworzysz swoj blog chcesz utworzyc cos podobnego do ksiegi Hioba? Czy tez inspiruje Cie ogolnie historia o Hiobie? …
Ten Hiob to trochę przypadek. Przede wszystkim uważam, że każdy człowiek w swym życiu ma swą porcję cierpień. Nikt z nas tego nie uniknie. Nie uważam jednak, żeby mnie los potraktował w jakiś szczególny sposób, a jeżeli już, to obdarzył mnie więcej, niż mi się statystycznie należało. Nie dlatego więc zostałem Hiobem. Przeżyłem w swym życiu coś, co można by nazwać nawróceniem i było to wynikiem bolesnego przeżycia, choroby dziecka. Opisałem to w swoim świadectwie. Ale Hiob mi po prostu imponuje swoją wiarą i tym, że nie zgrzeszył. A ja zostałem „Hiobem”, bo byłem kiedyś na chrześcijańskim czacie, na który wszedłem z nickiem „Hiob” i opowiadałem o swojej pielgrzymce do Krakowa. Było to wtedy, gdy Jan Paweł Wielki ostatni raz odwiedził Polskę. Spotkało mnie wiele niesamowitych przeżyć w tym tygodniu i opowiadałem o tym kilku osobom. Jedna z nich powiedziała, że powinienem to opisać i jak mu poślę, plus parę zdjęć, to on mi zrobi stronkę. Myślałem, że żartuje, ja nic wtedy nie wiedziałem o robieniu stron internetowych, ale posłałem mu ten tekst, a po godzinie miałem swoją pierwszą własną stronkę na necie: http://www.hiob.prv.pl On sam mi zrobił taki adres i od tego czasu zostałem Hiobem. . Teraz co prawda mam sporo stronek z „polonusem” w adresie: http://www.polon.us , http://www.polonus.fotosik.pl, http://www.polonus.fora.pl , ale mam też kilka „hiobowych”: http://www.hiob.us, http://picasaweb.google.com/truckerhiob, http://www.hiob.osobie.pl, http://archiwumhioba.blogspot.com. I dlatego konsekwentnie na forach i czatach rejestruję się jako „hiob”.
A teraz już ruszamy w drogę. Jadę z miejscowości Hoquiam w stanie Washington, nad samym wybrzeżem Pacyfiku, do miasta Billings w Montanie do sklepu z papierem do drukarek. Znowu ciężki ładunek, 20 ton, a przede mną trochę gór. Ale nic strasznego, jakoś sobie poradzimy. Na pierwszym zdjęciu Volvo VT 880, jadące w przeciwnym kierunku. Pierwszy „klasyk” w amerykańskim stylu firmy Volvo. Wiosna dotarła i na północ. Jak ocean to i kuter powinien się znaleźć. Towar załadowany, zabezpieczony, można ruszać w drogę. Ciężarówki wożące ścięte drzewa tak wracają po kolejne pnie: wioząc własną przyczepkę na ciągniku. Inna ciekawostka: Przyczepy do wywrotek mają bardzo często takie długie dyszle. Wynika to z tzw. „formuły mostowej”, „bridge formula”, przepisu ograniczającego ciężar pojazdu, którego osie są zbyt blisko siebie. Długi dyszel przyczepy oddala koła przyczepy od kół wywrotki, umożliwiając załadowanie większego ciężaru. Kolejny sklep z motocyklami Harley Davidson. To fenomen ostatnich 10-15 lat, takie miejsca. Oprócz salonu sprzedaży i warsztatu jest tam duży sklep z akcesoriami, a nawet kawiarnia. W takim sklepie można się spotkać z innymi miłośnikami motocykli, pogadać, spędzić miło czas. Jak na tamtych poprzednich zdjęciach było widać. Posiadanie Harleya to dla wielu zmiana stylu życia, stąd pomysł, by salony sprzedaży Harleya były czymś więcej, niż tylko sklepami.
         
Jaguar, Porsche, kilka wojskowych Hammerów, jeszcze jeden Jaguar i parę widoczków ze stanu Washington. Całą drogę będę widział ośnieżone szczyty gór.
         
Zestawy zwane „b-train”, czyli naczepa zakończona siodłem, na którym spoczywa druga naczepa. Tego typu zestawy są popularne w Australii, gdzie mają czasem nawet więcej członów, a w Stanach właśnie na północnym zachodzie widuje się ich sporo. W wyższych partiach autostrady na poboczu jeszcze sporo śniegu. Ale droga sucha, dziś było +20C. Cała dzisiejsza trasa to jazda po autostradzie I-90 na wschód, przez trzy stany: Washington, Idaho i Montanę.
                   
|
:
A moje ego? 
I przy okazji ostatnia porcja zdjęć z trasy California-Washington: 
