Ok to najpier podam definicję słownikową:
ADR - jest to Umowa Europejska dotycząca międzynarodowego przewozu towarów niebezpiecznych (od 1997 roku stanowi również przepisy krajowe w krajach UE*), sporządzona w Genewie dnia 30 września 1957 roku (z franc. l'Accord europeen relatif au transport international des marchandises Dangereuses par Route; z ang. European Agreement concering the international carriage of Dangerous Goods by Road). Polska przystąpiła do Umowy ADR 6 czerwca 1975 roku (Dz.U. Nr 35, poz. 189 i 190 z późn. zmianami). Aktualna wersja Umowy ADR pochodzi z 1 stycznia 2003 roku (Dz.U. z 2002r. Nr 194, poz. 1629 z późn. zmianami.
* w tym także krajów ubiegających się o członkostwo w UE.
Następnie przychodzi na myśl takie pojęcie jak towar niebezpieczny. Otóż jest to taki materiał, czy też przedmiot, którego transport jest całkowicie zabroniony, albo dopuszczony na określonych prawem warunkach (czyli na Umowie ADR).
Główny cel tych przepisów (regulujących przewóz ładunków niebezpiecznych) to wyeliminowanie albo ograniczenie przwozu tych ładunków, by zmniejszyć prawdopodobienstwo zainstnienia wypadku oraz rozmiaru ewentualnych szkód. Przepisy te powinny umozliwiać transport takich ładunków w maksymalnie bezpieczny sposób, dlatego działania te nie powinny zmierzać do celu całkowitego zakazu. Powinny również ułatwiać taki typ transportu poprzez stosowanie efektywnych, sprawdzonych i uzasadnionych ekonomicznie rozwiązań.
Towary niebezpieczne, które podlegają przepisom ADR dzieli się na 13 klas wyodrębnionych na podstawie zagrożenia dominującego. Towarom tym przypisują indywidulne lub grupowe numery rozpoznawcze UN. Numer UN to czterocyfowy numer rozpoznawczy materiału lub przedmiotu, pochodzący z przepisów ONZ.
Oprócz podziału na zagrożenia dominujące, taki towar może charkateryzować się dodatkowymi zagrożeniami, np. materiał palny, trujący klasy 3. spełnia, oprócz kryteriów zapalności (odpowiadających klasie 3.) również ktyteria toksyczne (odpowiadające klasie 6.1). Dlatego też towar przed nadaniem do przwozu przechodzi procedurę klasyfikacyjną.
KLASY TOWARÓW NIEBEZPICZNYCH:
1. - Materiały i przedmioty wybuchowe
2. - Gazy
3. - Materiały ciekłe zapalne
4.1 - Materiały stałe zapalne i materiały samoreaktywne, materiały wybuchowe odczulone
4.2 - Materiały samozapalne
4.3 - Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne
5.1 - Materiały utleniający
5.2 - Nadtlenki organiczne
6.1 - Materiały trujące
6.2 - Materiały zakaźne
7 - Materiały promieniotwórcze
8 - Materiały żrące
9 - Różne materiały i przedmioty niebezpieczne
Aby móc przewozić takie towary, kierowca musi przejść przez szkolenie, na podstawie którego dostaje zaświadczenie że przeszedł taki kurs. Jeszcze parę lat temu (przynajmniej w Polsce) nie było wymagane takie zaświadczenie.
Ażeby nie było, że jestem wielka głowa, napisałem to w opraciu o książkę TOWARY NIEBEZPIECZNE W TRANSPORCIE DROGOWYM.
Jesli ktoś ma jakieś pytania, to chętnie na nie odpowiem w miarę możliwości...
Jeśli chodzi o firmy transportowe to w większości z nich (no chyba, że wywrotki) od kierowców jest wymagane zaświadczenie ADR oprócz klas 1 i 7. Niektóre firmy organizują takie szkolenia dla swoich kierowców (i wtedy kierowca nie płaci za kurs), zazwyczaj te bogatsze, a niektórych tych biedniejszych kierowca sam musi na własny koszt ukonczyć taki kurs. Nie jestem pewien, ale obiło mi się o uszy, że pracodawca jest zobowiązany wysłać kierowcę na taki kurs lub zwrócić jego koszt... ....myslę, że nasz najbardziej doświadczony user Cyryl, będzie coś wiedzieć na ten tamat...
